Leczenie bruksizmu

Bruksizm, potocznie nazywany zgrzytaniem zębami lub zjadaniem zębów, to dolegliwość, która niesie za sobą wiele przyszłych powikłań. Charakteryzuje się nadmiernym napięciem mięśni żwaczy i/lub mięśni skroniowych. Prowadzi to do niekontrolowanego zaciskania i ocierania zębami. Osoby cierpiące na bruksizm najczęściej nie zdają sobie z tego sprawy, gdyż zęby ocierają się o siebie głównie podczas snu. Często pacjenci z bruksizmem cierpią z powodu chrapania i bezdechów podczas snu.

Obecnie medycyna nie posiada jeszcze na tyle zaawansowanych metod diagnostycznych, które pozwoliłyby na dokładne określenie przyczyn występowania choroby. Przypuszcza się, że najczęstszymi powodami występowania bruksizmu jest:

• nadmierne napięcie emocjonalne, depresja
• wady zgryzu,
• błędnie dopasowane korony lub protezy zębowe
• choroby stawów skroniowo-żuchwowych
• pasożyty

Objawy, które niesie za sobą bruksizm nie tyczą się wyłącznie obszaru jamy ustnej i żuchwy. Istnieje możliwość wystąpienia objawów o charakterze ogólnoustrojowym. Zasadnicze objawy bruksizmu to:

• pękanie szkliwa zębów,
• nadwrażliwość zębów,
• ścieranie zębów,
• stany zapalne w jamie ustnej,
• krwawienie z dziąseł,
• nawracające bóle karku, pleców i głowy,
• zmiana sylwetki twarzy (przez nadmiernie rozbudowane mięśnie żwaczy)

Nieleczony bruksizm może być powodem wielu powikłań oraz ubytków związanych z zębami i dziąsłami, stawami skroniowo-żuchwowymi. Po pewnym czasie istnieje możliwość pojawienia się regularnych bólów kręgosłupa i głowy, predyspozycja do częstszych nawrotów migrenowych bólów głowy.

Jedną z najbardziej popularnych metod leczenia bruksizmu jest metoda ostrzykiwania toksyną botulinową mięśni żwaczy i/lub mięśni skroniowych. Jeżeli dolegliwość ma podłoże emocjonalne, warto umówić się również na terapię psychologiczną.

Zabieg wstrzykiwania toksyny botulinowej w mięsień żwaczy jest niemal bezbolesny i szybki (3-5 min). Nie trzeba się do niego przygotowywać. Pacjent po przejściu zabiegu nie przechodzi okresu rehabilitacji, a wkłucia nie pozostawiają śladu na skórze. Efekty zabiegu widoczne są po 3-7 dniach od wykonania zastrzyku i utrzymują się do 6 miesięcy (średnio 3-4 miesiąca). W miarę ustępowania efektów leczenia, procedura ostrzykiwania mięśni może być powtórzona, ale nie wcześniej niż 3 miesiące po poprzednim wstrzyknięciu. Rekomendujemy dwuletnią kurację, gdyż po tym czasie możliwe jest odzwyczajenie mięśni od samoistnego zaciskania.

Po zabiegu możliwe są powikłania w postaci tymczasowego (do 2-3 tyg.) niedowładu mięśni twarzy odpowiadających za uśmiech. Ale poziom powikłań po tym leczeniu jest znikomy, mniej niż 1% przypadków.

• ciąża
• okres karmienia piersią,
• zaburzenia krzepnięcia krwi,
• infekcja skóry w obrębie przeprowadzania zabiegu,
• nadwrażliwość na składniki, które zawierają preparaty używane przy zabiegu,
• zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego.