Stulejka

Stulejka jest schorzeniem wrodzonym lub nabytym, polegającym na zwężeniu ujścia napletka, które uniemożliwia (stulejka całkowita) lub utrudnia (stulejka częściowa) odprowadzenie napletka poza żołądź prącia zarówno we wzwodzie, jak i w stanie spoczynku. Za stulejkę uważa się również taki stan, w którym napletek udaje się odprowadzić do rowka zażołędnego, ale w trakcie erekcji powoduje to ucisk i ból.

Operacja obrzezania jest niewielkim zabiegiem urologicznym. Wykonywana jest przeważnie w znieczuleniu miejscowym, nasiękowym, podczas którego operator nakłuwa kilkakrotnie okolice podstawy prącia w celu podania znieczulenia. Następnie wycinany jest nadmiar napletka na wysokości rowka zażołędnego. Po zaopatrzeniu krwawiących naczyń pozostała skóra prącia zostaje przyszyta do skóry poniżej rowka zażołędnego.
Standardowo stosuje się szwy wchłanialne, które rozpuszczają się i samoistnie wypadają po 3-4 tygodniach. Dzięki temu nie ma potrzeby ich usuwania. Czas operacji wynosi około 30 minut. Po zabiegu pacjent ma nałożony na prącie opatrunek, który w większości wypadków należy zmienić następnego dnia w godzinach popołudniowych. Zabieg może być wykonany w warunkach ambulatoryjnych.

Obrzezanie wykonuje się u mężczyzny, który ze względu na nadmiar napletka ma problemy z satysfakcjonującym współżyciem seksualnym, u którego występują z tego powodu nawracające infekcje lub problemy z oddawaniem moczu.

Nie leczona, zaawansowana stulejka uniemożliwia współżycie, może również powodować poważne stany zapalne i całkowite zatrzymanie moczu. Im później wykonuje się zabieg obrzezania, tym bardziej zaawansowane są zmiany zapalne, które wpływają na gorszy efekt kosmetyczny po zabiegu. Ponadto długotrwała stulejka istotnie zwiększa ryzyko wystąpienia raka prącia.

Objawy związane ze stulejką mogą być następujące :

• Ból podczas stosunku.
• Trudności lub brak możliwości odprowadzenia napletka.
• Nawracające infekcje żołędzi prącia oraz układu moczowego.

Z zabiegiem obrzezania związane jest ryzyko wystąpienia pewnych następstw i powikłań:

• Złe gojenie się. Mimo zachowania wszystkich zasad aseptyki i antyseptyki podczas zabiegu, okolica operowana jest narażona w okresie pooperacyjnym na częste drażnienie przez bieliznę oraz kontakt z moczem. Z tego powodu rana może nie goić się prawidłowo. Bardzo istotne jest, aby w okresie pooperacyjnym unikać wzwodów i zaniechać współżycia przez okres 6 tygodni. Niestosowanie się do tej zasady może doprowadzić do rozerwania szwów i rozwoju stanu zapalnego, a w efekcie nieestetycznych blizn. W przypadku, gdy stan rany w okresie pooperacyjnym zaniepokoi Pana, prosimy o kontakt z urologiem prowadzącym, aby ocenić, czy konieczna jest interwencja zabiegowa lub zastosowanie antybiotyku.
• Krwawienie miejscowe. W rzadkich przypadkach po kilku, kilkunastu godzinach od zabiegu może wystąpić krwawienie miejscowe objawiające się przekrwieniem czystego uprzednio opatrunku i aktywnym sączeniem się krwi. W takim przypadku proszę ucisnąć krwawiące miejsce czystym jałowym opatrunkiem. Jeżeli po kilkunastu minutach krwawienie utrzymuje się, prosimy om pilny kontakt z lekarzem, który przeprowadzał zabieg.
• Uszkodzenie żołędzi prącia. W przypadku zaawansowanych postaci stulejki z obecnością nasilonych zmian zapalnych chorobą zajęta może być również żołądź prącia.
  W takim przypadku po zabiegu żołądź prącia i/lub trzon prącia mogą być zdeformowane.
• Inne powikłania występują niezwykle rzadko, mogą jednak być potencjalnie groźne dla zdrowia i życia chorego. Dotyczą one między innymi reakcji uczuleniowej na stosowane leki, w tym lek znieczulający stosowany miejscowo.

• Należy dbać o codzienną, właściwą higienę operowanego miejsca. Wskazana jest codzienna kąpiel pod prysznicem, podczas której zaleca się umyć prącie mydłem w płynie. Po kąpieli nie należy wycierać operowanej okolicy ręcznikiem, tylko odkazić ją za pomocą zaleconego preparatu (np. Octenispet) i pozostawić  do wyschnięcia.. Następnie  wskazane  jest pokrycie operowanej  okolicy cienką  warstwą  maści z antybiotykiem i założenie czystego, jałowego opatrunku. Tak należy postępować przez okres od 1 do 2 tygodni po
• W pierwszych dniach po obrzezaniu zaleca się utrzymywanie prącia pod bielizną w pozycji pionowej, co znacznie zmniejsza obrzęk rany i przyspiesza proces gojenia.
• Należy powstrzymać się od podejmowania aktywności seksualnej przez okres 6 tygodni od zabiegu. Przez czas 1 tygodnia od obrzezania wskazane jest również unikanie ciężkiej aktywności fizycznej.

Nie należy stosować żadnych doustnych leków hamujących krzepnięcie krwi. Ich zażycie może przyczynić się do wystąpienia masywnego krwiomoczu. Jeśli z powodu obciążeń kardiologicznych przed zabiegiem odstawił Pan doustne leki przeciwkrzepliwe i rozpoczął stosowanie iniekcji heparyny, należy kontynuować leczenie iniekcjami przez co najmniej 2 tygodnie lub zgodnie z zaleceniami lekarza.

• Ból w operowanej okolicy zwykle jest miernie nasilony i nie wymaga stosowania leków przeciwbólowych.
• Krwiak podskórny, zasinienie skóry prącia. Sine zabarwienie skóry trzonu prącia występuje dość często i jest związane z wystąpieniem niewielkich krwiaków podskórnych w związku z wykonaniem kilku wkłuć podczas podawania znieczulenia miejscowego. Zasinienie powinno ustąpić samoistnie w ciągu około 1- 2 tygodni po zabiegu.
• Szwy wchłanialne ulegną rozpuszczeniu i samoistnie wypadną w czasie do 6 tygodni od zabiegu. Jeśli process gojenia przebiega prawidłowo, zwykle nie jest wymagana kontrola urologiczna.